Ածականը առարկայի հատկանիշ ցույց տվող բառն է: Պատասխանում է ինչպիսի՞, որպիսի՞, ո՞ր հարցերին։
Ածականները բաժանվում են երկու խմբի` որակական և հարաբերական:
Որակական ածականները ցույց են տալիս այնպիսի հատկանիշ, որը հատուկ է տվյալ առարկային` գեղեցիկ նկար, կապույտ երկինք, տաք օր:
Որակական ածականներն ունեն համեմատության աստիճաններ. դրանք են՝ դրական, բաղդատական, գերադրական:
Դրական աստիճանը ածականի ուղիղ ձևն է, որը ցույց է տալիս առարկայի հատկանիշը առանց համեմատելու այլ առարկաների հետ։
Օրինակ՝ մեծ տուն, խոշոր քաղաք։
Բաղդատական աստիճանը ցույց է տալիս առարկայի հատկանիշի ավել կամ պակաս լինելը նույն հատկանիշի նկատմամբ։
Կազմվում է ածականի դրական աստիճանին ավելացնելով ավելի, նվազ կամ պակաս բառերը:
Օրինակ՝ ավելի մեծ տուն, ավելի խոշոր քաղաք։
Գերադրական աստիճանը ցույց է տալիս առարկայի հատկանիշի գերազանց լինելը այլ առարկանների նույն հատկանիշից։Կազմվում է ածականի դրական աստիճանին ավելացնելով ամենից բառը կամ ֊ամենա նախածանցը կամ էլ ֊(ա)գույն վերջածանցը։ Օրինակ՝ ամենից մեծ տուն, ամենամեծ տուն, ամենախոշոր քաղաք, խոշորագույն քաղաք։
Սակայն կա որակական ածականների մի խումբ, որ չունի համեմատության աստիճան՝ պայմանավորված իմաստով։ Օրինակ՝ կույր, հղի, մերկ, բոբիկ, կաղ, ամայի, այրի, համր, խուլ, որբ և այլն։
Հարաբերական ածականները ցույց են տալիս առարկայի կապը ուրիշ առարկաների հետ՝ երկաթե դուռ, ոսկյա բանալի, քաղաքական հայացքներ, :
Հարաբերական ածականները սովորաբար ցույց են տալիս առարկաների ոչ համեմատելի հատկանիշ: Չի կարելի ասել` ավելի բրդե (վերարկու), ավելի լեռնային (լճակ) և այլն:
Ըստ կազմության՝ ածականները լինում են՝
- պարզ՝ լայն, խոր, թանձր
- բաղադրյալ, որոնք իրենց հերթին լինում են՝
- ածանցավոր՝ անբախտ, կլորավուն, ոսկե,
- բարդ՝ նրբիրան, բազմաշնորհ, երկնագույն,
- բարդ ածանցավոր՝ քաղաքագիտական, բարձրաշխարհիկՙ եռհարկանի։
Ածական կազմող ածանցները կոչվում են ածականակերտ ածանցներ։
Նախածանցներ
ամենա-ամենալայն, ամենամեծ
ան-անտեր, անտուն
ապ-ապուշ, ապշել
դժ-դժբախտ, դժգոհ
չ-չտես, չգետ
տ-տգեղ, տգեղ
Վերջածանցներ
բանալի, ձայնալի-ալի
տոնական, տնական-ական
բառային, տնային-ային
լեզվանի, յոթգլխանի-անի
բուրավետ, հոտավետ -ավետ
թագավոր, գույնավոր-ավոր
պոչատ, կռնատ-ատ
փայտե, քարե-ե
առաջին, վերջին-ին
բասմբասկոտ, քնկոտ-կոտ
ոսկյա, մարմարյա-յա
քնկոտ,բասմբասկոտ -ոտ
մարդու, ոսկու-ու
Վահե Գաբրիելյան 